2015: Ακύρωσαν την έρευνα ανάλυσης των οστών της Αμφίπολης
Τι φοβούνται;
Τεράστιες ευθύνες προκύπτουν για το Υπουργείο Πολιτισμού σε ότι αφορά την ανάλυση των οστών του τάφου της Αμφίπολης με τις ευθύνες να βαραίνουν αποκλειστικά τη Γενική Γραμματέα Μαρία Βλαζάκη.
Η υποστηρίκτρια της ρωμαϊκής δημιουργίας του Μακεδονικού μνημείου στον Καστά για μια ακόμη φορά φανερώνει σε όλους ότι οι διαθέσεις της και κατ επέκταση οι ενέργειες της όχι μόνο φιλικές δεν είναι απέναντι στην μεγάλη ανακάλυψη της Αμφίπολης αλλά αντιθέτως στρέφεται εναντίον του, προκειμένου να εξυπηρετήσει μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Από το 2015 η κυρία Βλαζάκη είχε στη διάθεση της μια προγραμματική σύμβαση ύψους 236.697 ευρώ για την ανάλυση 300 σκελετών της Αμφίπολης μεταξύ αυτών και του Καστά που χρονολογούνται από το 1000.πΧ έως το 200 πΧ και όχι μόνο την έβαλε επιδεικτικά στο συρτάρι αλλά κωφεύει συστηματικά τόσο η ίδια όσο και η πολιτικοί της προϊστάμενοι.
Η προγραμματική σύμβαση του συγκεκριμένου ερευνητικού προγράμματος έφερε ήδη την υπογραφή της Γενικής Διευθύντριας Αρχαιοτήτων ΄Ελενας Κόρκα και του Γενικού Διευθυντή Οικονομικών Γιώργου Λιόντα, απόδειξη ότι τα χρήματα είχαν εξασφαλιστεί για την περαιτέρω μελέτη και έρευνα από την προηγούμενη διοίκηση επί υπουργίας Κωσταντίνου Τασούλα.
Η σύμβαση υπεγράφη στις 13 01 2015 και όταν στο τιμόνι της Γ. Γ του ΥΠΠΟ ήταν ακόμη η Λίνα Μενδώνη ενώ η έρευνα ήταν διάρκειας δυο ετών.
Ωστόσο φτάνουμε στη λήξη της στις 30 Ιουνίου του 2017 χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό. Ο πρώην Υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης όταν επισκέφτηκε την Αμφίπολη το 2015 είχε κάνει αναφορά στην έναρξη του ερευνητικού προγράμματος αλλά οι δηλώσεις του αποδείχτηκαν τελικά ένα ακόμη ψέμα της πολιτικής του συγκεκριμένου υπουργείου.
Τον κύριο Ξυδάκη διαδέχθηκε ο κύριος Αριστείδης Μπαλτάς και τώρα στην ίδια πολιτική θέση η καλλιτέχνης Λυδία Κονιόρδου.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα όμως όλοι τους τήρησαν και εξακολουθούν να τηρούν "σιγή ιχθύος" όπως και η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη.
Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι η επιστημονική έρευνα δεν ξεκίνησε ποτέ με υπαιτιότητα της ίδιας της κυρίας Περιστέρη γιατί αντιδρούσε στη συμμετοχή μιας συγκεκριμένης γυναίκας επιστήμονος από την Καβάλα ,αίτημα που κατά τι ίδιες πληροφορίες κατέθεσε στην κυρία Βλαζάκη μόλις ανέλαβε τα καθήκοντα της.
Το σενάριο όμως αυτό φαντάζει ανήκουστο για να είναι πραγματικό .
Στόχος του προγράμματος ήταν η παρουσίαση αλλά και η σε βάθος διερεύνηση των βιολογικών παραμέτρων που μπορούν να παρατηρηθούν στα σκελετικά και οδοντικά κατάλοιπα σε σχέση με τα αρχαιολογικά δεδομένα, όπως αυτά αντανακλώνται στο τελετουργικό της ταφής.
Η επιστημονική έρευνα θα τεκμηριωνόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα μέσα από μια συνδυαστική εφαρμογή καινοτόμων αναλυτικών μεθόδων σε ένα ευρύ δείγμα πληθυσμού των ιστορικών χρόνων και τα αποτελέσματα της έρευνας θα προσέθεταν πολλά και χρήσιμα στοιχεία στους σκελετούς του τάφου της Αμφίπολης αλλά θα βοηθούσαν και τους αρχαιολόγους να έχουν μια καλύτερη εικόνα για τις ταφές.
Η έρευνα ανατέθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με επιστημονικά υπεύθυνη την επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας Σεβαστή Τριανταφύλλου και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο με επιστημονικά υπεύθυνη την επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος Ιστορίας - Εθνολογίας Χριστίνα Παπαγεωργοπούλου.
Κατόπιν επικοινωνίας με τις επιτροπές ερευνών και των δυο πανεπιστημίων επιβεβαιώνεται ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν ξεκίνησε ποτέ, παρότι ήταν διασφαλισμένα τα χρήματα. Όπως είναι αναμενόμενο, πολλά είναι τα ερωτήματα για τα κίνητρα που ωθούν την κυρία Βλαζάκη να κρατά μία τέτοια στάση.
Πώς είναι δυνατόν, να βρισκόμαστε μπροστά σε μία τόσο σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη που θα προάγει ακόμη περισσότερο τον ελληνικό πολιτισμό διεθνώς και το ίδιο το υπουργείο, να ακυρώνει μελέτες που θα το αποδείκνυαν ;
Αν και ηθοποιός η Υπουργός, η υποκριτική στάση της Γενικής Γραμματέως του Υπουργείου Πολιτισμού είναι αυτή που εντυπωσιάζει περισσότερο!
Σας άρεσε το άρθρο;
Νίγια: Η χαμένη αλεξανδρινή ελληνική πόλη στην Κίνα!
Ο αμφορέας αυτός βρέθηκε στην πόλη Νίγια κάπου 640 χιλιόμετρα
νοτιοανατολικά της πόλης Kashgar το 1993. Η ανακάλυψη δεν είναι νέα,
δηλαδή δεν είναι ούτε του προαναφερόμενου χρόνου. Πηγαίνει αρκετά πίσω.
Ένα δημοσίευμα αυστραλιανής εφημερίδας τάραξε τα ιστορικά ύδατα, τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990. Το δημοσίευμα έλεγε για ελληνικό πολιτισμό σε πόλη της Κίνας.
Έτσι έχουμε το παράδοξο ότι αφού ο Μέγας Αλέξανδρος έφθασε μέχρι το Γάγγη ποταμό πως υπάρχουν ελληνικές πόλεις στην Κίνα;
Μήπως ο Αλέξανδρος έφθασε μέχρι το εσωτερικό της Κίνας; Ή τουλάχιστον, έφθασαν εκεί στρατεύματά του; Αναπάντητα ιστορικά ερωτήματα, αφού δεν υπάρχουν οι ανάλογες ιστορικές πηγές που να τεκμηριώνουν κάτι τέτοιο.
Κι όμως στην Κίνα βρέθηκε αρχαία ελληνική πόλη. Αυτό μας λέει το δημοσίευμα της Μελβούρνης το 1993. Ή για να ακριβολογούμε: σε πανάρχαια κινεζική πόλη είχαν εγκατασταθεί στρατεύματα του Αλεξάνδρου, τα αντικείμενα των οποίων έμελλε να βρεθούν 2.300 χρόνια μετά.
Από τη δεκαετία, όμως, του 1980, αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον και έτσι μια ομάδα Κινέζων και Ιαπώνων ερευνητών άρχισε να ψάχνει για την χαμένη πόλη Νίγια κάπου 640 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Kashgar.
Πράγματι έπειτα από κοπιώδη έρευνα βρήκαν κάτω από τους αμμόλοφους τα ερείπια της αρχαίας πόλης. Στη διαδικασία της ανασκαφής με μεγάλη έκπληξη εντόπισαν μέσα στα ερείπια έπιπλα ελληνικού στυλ. Βρήκαν δηλαδή, ανάγλυφες παραστάσεις με μαιάνδρους, αμφορείς ελληνικούς με αναπαραστάσεις από τα ομηρικά έπη.
Η χρονολόγησή τους ανάγεται στα χρόνια της αλεξανδρινής εκστρατείας. Η ανακάλυψη είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Κανένα ιστορικό στοιχείο δεν υπήρχε που να αναφέρει έστω αόριστα την παρουσία των Ελλήνων στην κινεζική αυτή επαρχία. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, οι Κινέζοι ονομάζονται ΣΙΝΕΣ (Λεξικό Σταματάκου).
Στην ορολογία της λέξης ΣΙΝΙΣ η ερμηνεία είναι ο κατερημώνων, ο ληστής, ο άρπαξ. Στην ορολογία του ίδιου λεξικού η λέξη ΤΟ ΣΙΝΟΣ ερμηνεύεται ως πληγή, πλήγμα, βλάβη, όλεθρος. Η ορολογία ΣΙΝΟΜΑΙ σημαίνει συλώ, λαφυραγωγώ, διαρπάζω. Ο ληστής ΣΙΝΙΣ ΠΙΤΥΟΚΑΜΠΤΗΣ σημαίνει όλεθρος προσωποποιημένος.
Η ιδιότητα των ΣΙΝΩΝ ή Κινέζων ως εξολοθρευτών εναντίον των Ιώνων, Ελλήνων, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ενώ η νότια Κίνα ονομάζεται ακόμη ΓΙΟΥΝΑΝ ήτοι ΙΩΝΙΑ, εκεί δεν υπάρχει πλέον κανένας Ίωνας-Έλληνας.
Γερμανοί αρχαιολόγοι απέδειξαν την ύπαρξη τουλάχιστον δώδεκα ελληνικών πόλεων στην Κίνα, πριν αυτές οι αρχαιολογικές αποστολές απελαθούν. Η κινεζική κυβέρνηση διέταξε την κάλυψη των αρχαιολογικών χώρων με λόφους χώματος στους οποίους φυτεύθηκαν δάση.
Κανένας από τους πολιτικούς μας δεν απαίτησε την ανασκαφή των χώρων αυτών από ελληνικές αρχαιολογικές αποστολές.
Πηγή
Σας άρεσε το άρθρο;
Ονόματα κρατών που προέρχονται από την Ελληνική Γλώσσα
Πολλά είναι τα κράτη στον παγκόσμιο χάρτη που οφείλουν την ονομασία τους στην ελληνική γλώσσα.
Αργεντινή: Η ονομασία της δεύτερης μεγαλύτερης χώρας της Νότιας Αμερικής προέρχεται από το λατινικό argentum, το οποίο με τη σειρά του έχει τις ρίζες του στον αρχαιοελληνικό «άργυρο». Όταν οι Ισπανοί έφτασαν για πρώτη φορά στα εδάφη της σημερινής Αργεντινής περίμεναν να βρουν χρυσό. Αντ’ αυτού, διαπίστωσαν ότι όλοι οι ιθαγενείς κάτοικοι είχαν στην κατοχή τους σκεύη και κοσμήματα από ασήμι. Δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι τα βουνά της περιοχής ήταν γεμάτα με κοιτάσματα από το πολύτιμο μέταλλο.
Αζερμπαϊτζάν: Προέρχεται από το αρχαιοελληνικό όνομα «Ατροπάτης». Ο Ατροπάτης ήταν ένας Πέρσης ευγενής που μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ίδρυσε την πόλη της Ατροπατηνής. Παρότι τα εδάφη όπου εκτεινόταν, σήμερα ανήκουν στο Ιράν, η αρχαία πόλη θεωρείται πολιτισμική κληρονομιά του Αζερμπαϊτζάν.
Αίγυπτος: Η ονομασία Αίγυπτος, που έχει καθιερωθεί παγκοσμίως, προήλθε από τα μυκηναϊκά. Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι οι Μυκηναίοι ελληνοποίησαν το αιγυπτιακό «Hwt-ka-Ptah» (Χα-κα-πτα) που σήμαινε «σπίτι της ψυχής του Πτα» και ήταν προσωνύμιο της αρχαίας αιγυπτιακής πρωτεύουσας, Μέμφις. Ωστόσο, ο αρχαίος φιλόσοφος Στράβωνας υποστήριζε ότι στην πραγματικότητα η Αίγυπτος είναι σύνθετη λέξη. Συγκεκριμένα, ετυμολογείται από τις λέξεις Αιγαίο και υπτίως. Πρόκειται για τη χώρα δηλαδή, που βρίσκεται κάτω (νότια) του Αιγαίου Πελάγους.
Αιθιοπία: Από το αρχαιοελληνικό Αἰθίοψ, τα συνθετικά του οποίου, αἴθω (καίω) και ὄψ, αναφέρονται πιθανότατα στην ηλιοκαμένη όψη των κατοίκων της αφρικανικής χώρας.
Γεωργία: Κατά πάσα πιθανότητα, η ονομασία έχει προέλθει από τον Άγιο Γεώργιο και όχι από την ομώνυμη αγροτική δραστηριότητα. Παρόλα αυτά, η λέξη «γεωργία», όπως και το όνομα «Γεώργιος» ετυμολογικά είναι ελληνικές.
Ερυθραία: Η γείτονος χώρα της Αιθιοπίας πήρε την ονομασία της από την Ερυθρά Θάλασσα (Κόκκινη Θάλασσα).
Ινδονησία: Τόσο η Ινδονησία, όσο και όλα τα νησιωτικά συμπλέγματα που τελειώνουν σε -νησία (Πολυνησία, Μικρονησία κλπ.), έχουν δανειστεί το δεύτερο συνθετικό τους από την αρχαιοελληνική «νήσο».
Ιράν: «Η Χώρα των Αρίων». Έτσι ήταν γνωστές οι φυλές που μετοίκησαν σε περιοχές του αρχαίου ιρανικού οροπεδίου. Η ονομασία Άριοι ή Αριανοί προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «αριστοκράτης». Στην πραγματικότητα, οι πληθυσμοί αναφέρονταν στους εαυτούς τους ως «ευγενείς» ή «άρχοντες».
Μάλτα: Οι Έλληνες που εποικούσαν το νησί ήδη από το 700 π.Χ. του είχαν δώσει την ονομασία «Μελίτη» που ίσως να συνδέεται με το μέλι που παραγόταν στο νησί. Άλλα μέχρι και τα βυζαντινά χρόνια, σε πολλά γραπτά, η Μάλτα αναφέρεται με το προσωνύμιο «η χώρα του μελιού».
Μονακό: Στην αρχαιότητα, το λιμάνι του Μονακό είχε συνδεθεί άρρηκτα με τη λατρεία του ήρωα Ηρακλή και ταυτιζόταν συχνά με την έκφραση «Ηρακλής Μόνοικος». Μάλιστα, την εποχή εκείνη υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος στον Ηρακλή, πράγμα το οποίο δεν συνηθιζόταν για ημίθεο και για τον λόγο αυτό, τον αποκαλούσαν «Μονόοικος». Η εκδοχή αυτή επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το σύγχρονο όνομα για τον κύριο λιμένα του Μονακό είναι «λιμένας του Ηρακλή».
Σκωτία: Αν και όχι ευρέως αποδεκτή, μία διαδεδομένη θεωρία θέλει το όνομα της Σκωτίας να προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «σκώτος» (ή σκότος). Λέγεται ότι το μινωικό και μυκηναϊκό εμπόριο είχε φτάσει μέχρι τις ακτές τις Βρετανίας, όπου βρίσκεται η σημερινή Σκωτία. Εντυπωσιασμένοι από την έλλειψη φωτός στην περιοχή, την περιέγραψαν ως «η χώρα του σκότους».
Φιλιππίνες: Όταν ο ισπανός εξερευνητής Ρούι Λόπεζ ντε Βιγιαλόμπος έφτασε με το πλοίο του στο μεγάλο νησιωτικό σύμπλεγμα του Ειρηνικού Ωκεανού, αποφάσισε να βαφτίσει δύο από τα μεγάλα νησιά προς τιμήν του Φιλίππου Β’, μετέπειτα βασιλιά της Ισπανίας. Με τα χρόνια, η ονομασία «Φιλιππίνες» καθιερώθηκε για όλα τα νησιά του αρχιπελάγους. Φυσικά, το όνομα Φίλιππος είναι αρχαιοελληνικό και σημαίνει «ο λάτρης των αλόγων»....
Αργεντινή: Η ονομασία της δεύτερης μεγαλύτερης χώρας της Νότιας Αμερικής προέρχεται από το λατινικό argentum, το οποίο με τη σειρά του έχει τις ρίζες του στον αρχαιοελληνικό «άργυρο». Όταν οι Ισπανοί έφτασαν για πρώτη φορά στα εδάφη της σημερινής Αργεντινής περίμεναν να βρουν χρυσό. Αντ’ αυτού, διαπίστωσαν ότι όλοι οι ιθαγενείς κάτοικοι είχαν στην κατοχή τους σκεύη και κοσμήματα από ασήμι. Δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι τα βουνά της περιοχής ήταν γεμάτα με κοιτάσματα από το πολύτιμο μέταλλο.
Αζερμπαϊτζάν: Προέρχεται από το αρχαιοελληνικό όνομα «Ατροπάτης». Ο Ατροπάτης ήταν ένας Πέρσης ευγενής που μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου ίδρυσε την πόλη της Ατροπατηνής. Παρότι τα εδάφη όπου εκτεινόταν, σήμερα ανήκουν στο Ιράν, η αρχαία πόλη θεωρείται πολιτισμική κληρονομιά του Αζερμπαϊτζάν.
Αίγυπτος: Η ονομασία Αίγυπτος, που έχει καθιερωθεί παγκοσμίως, προήλθε από τα μυκηναϊκά. Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι οι Μυκηναίοι ελληνοποίησαν το αιγυπτιακό «Hwt-ka-Ptah» (Χα-κα-πτα) που σήμαινε «σπίτι της ψυχής του Πτα» και ήταν προσωνύμιο της αρχαίας αιγυπτιακής πρωτεύουσας, Μέμφις. Ωστόσο, ο αρχαίος φιλόσοφος Στράβωνας υποστήριζε ότι στην πραγματικότητα η Αίγυπτος είναι σύνθετη λέξη. Συγκεκριμένα, ετυμολογείται από τις λέξεις Αιγαίο και υπτίως. Πρόκειται για τη χώρα δηλαδή, που βρίσκεται κάτω (νότια) του Αιγαίου Πελάγους.
Αιθιοπία: Από το αρχαιοελληνικό Αἰθίοψ, τα συνθετικά του οποίου, αἴθω (καίω) και ὄψ, αναφέρονται πιθανότατα στην ηλιοκαμένη όψη των κατοίκων της αφρικανικής χώρας.
Γεωργία: Κατά πάσα πιθανότητα, η ονομασία έχει προέλθει από τον Άγιο Γεώργιο και όχι από την ομώνυμη αγροτική δραστηριότητα. Παρόλα αυτά, η λέξη «γεωργία», όπως και το όνομα «Γεώργιος» ετυμολογικά είναι ελληνικές.
Ερυθραία: Η γείτονος χώρα της Αιθιοπίας πήρε την ονομασία της από την Ερυθρά Θάλασσα (Κόκκινη Θάλασσα).
Ινδονησία: Τόσο η Ινδονησία, όσο και όλα τα νησιωτικά συμπλέγματα που τελειώνουν σε -νησία (Πολυνησία, Μικρονησία κλπ.), έχουν δανειστεί το δεύτερο συνθετικό τους από την αρχαιοελληνική «νήσο».
Ιράν: «Η Χώρα των Αρίων». Έτσι ήταν γνωστές οι φυλές που μετοίκησαν σε περιοχές του αρχαίου ιρανικού οροπεδίου. Η ονομασία Άριοι ή Αριανοί προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «αριστοκράτης». Στην πραγματικότητα, οι πληθυσμοί αναφέρονταν στους εαυτούς τους ως «ευγενείς» ή «άρχοντες».
Μάλτα: Οι Έλληνες που εποικούσαν το νησί ήδη από το 700 π.Χ. του είχαν δώσει την ονομασία «Μελίτη» που ίσως να συνδέεται με το μέλι που παραγόταν στο νησί. Άλλα μέχρι και τα βυζαντινά χρόνια, σε πολλά γραπτά, η Μάλτα αναφέρεται με το προσωνύμιο «η χώρα του μελιού».
Μονακό: Στην αρχαιότητα, το λιμάνι του Μονακό είχε συνδεθεί άρρηκτα με τη λατρεία του ήρωα Ηρακλή και ταυτιζόταν συχνά με την έκφραση «Ηρακλής Μόνοικος». Μάλιστα, την εποχή εκείνη υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος στον Ηρακλή, πράγμα το οποίο δεν συνηθιζόταν για ημίθεο και για τον λόγο αυτό, τον αποκαλούσαν «Μονόοικος». Η εκδοχή αυτή επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι το σύγχρονο όνομα για τον κύριο λιμένα του Μονακό είναι «λιμένας του Ηρακλή».
Σκωτία: Αν και όχι ευρέως αποδεκτή, μία διαδεδομένη θεωρία θέλει το όνομα της Σκωτίας να προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «σκώτος» (ή σκότος). Λέγεται ότι το μινωικό και μυκηναϊκό εμπόριο είχε φτάσει μέχρι τις ακτές τις Βρετανίας, όπου βρίσκεται η σημερινή Σκωτία. Εντυπωσιασμένοι από την έλλειψη φωτός στην περιοχή, την περιέγραψαν ως «η χώρα του σκότους».
Φιλιππίνες: Όταν ο ισπανός εξερευνητής Ρούι Λόπεζ ντε Βιγιαλόμπος έφτασε με το πλοίο του στο μεγάλο νησιωτικό σύμπλεγμα του Ειρηνικού Ωκεανού, αποφάσισε να βαφτίσει δύο από τα μεγάλα νησιά προς τιμήν του Φιλίππου Β’, μετέπειτα βασιλιά της Ισπανίας. Με τα χρόνια, η ονομασία «Φιλιππίνες» καθιερώθηκε για όλα τα νησιά του αρχιπελάγους. Φυσικά, το όνομα Φίλιππος είναι αρχαιοελληνικό και σημαίνει «ο λάτρης των αλόγων»....
Σας άρεσε το άρθρο;
“Αδέρφια μας Έλληνες”… ΒΙΝΤΕΟ από τον Χάφταρ
Αφιερωμένο στην Ελλάδα
Το βίντεο έχει ως θέμα την Κυρήνη, που ήταν αποικία των αρχαίων Ελλήνων στη Λιβύη.
Ένα βίντεο αφιερωμένο στους
Έλληνες, για τους κοινούς δεσμούς του παρελθόντος που θα τους ενώνουν
και στο μέλλον με τους Λίβυους, αφιέρωσε το βράδυ της Τετάρτης ο Λιβυκός
Εθνικός Στρατός του Χαλίφα Χαφτάρ στην Ελλάδα.
Η πόλη, που βρίσκεται στην κοιλάδα Jebel Akhdar, έδωσε στην ανατολική περιοχή της Λιβύης το όνομα Κυρηναϊκή, το οποίο παρέμεινε μέχρι σήμερα. Η Κυρήνη αποτελεί από το 1982 Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Σας άρεσε το άρθρο;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)